Op vrijdag 4 maart 2010 moest het gebeuren. We konden na een jaar weer terug keren naar de eerste klasse van de NHSB. We moesten dan alleen nog wel een wedstrijd winnen van de twee die we er nog moesten spelen. Op 4 maart was de eerste kans dus en wel tegen het vijfde team van de Waagtoren. Vooraf had ik dat team als grootste concurrent ingeschat alleen is dat er dit seizoen bij hun niet uitgekomen. Dat neemt echter niet weg dat ze juist tegen ons misschien wel voor een stunt wilden zorgen. Zover kwam het echter nooit.
Ikzelf speelde op bord 1 aanvakelijk geen beste partij. Mijn tegenstander Nico Mak speelde een behoorlijk agressieve opening en ik reageerde daar iets te nonchalant op. Toen hij echter zijn aanval had moeten doorzetten koos hij ineens voor een paar tamme zetten waardoor ik het initiatief kon evernemen. Niet veel later blunderde hij een stuk weg waarna het snel over was. De toon was gezet. Niet veel later had ook Niels Wijntjes gewonnen op bord 6. Hij had een partij waar vrij lang weinig aan de hand was. Zijn tegenstander verbruikte echter veel tijd en ging ook wat kleine foutjes maken. Niels maakte daar handig gebruik van en zette de tegenstander onder druk. Uiteindelijk besliste ook hier een blunder en stonden we 2-0 voor.
Wim Boom speelde op bord 2 weer een zeer goede partij. Vanaf de opening had hij een koningsaanval waarbij de tegenstander niet precies wist hoe dat te verdedigen. Wim bleef daarbij geconcentreerd doorgaan zodat ook dat punt snel een feit was. Even later kwam Jan-Pjotr naar me toe met de vraag of hij remise moest aanbieden. Nadat ik zijn stelling had beoordeeld en de stand op de overige borden had bekeken vond ik dat hij door moest gaan en dat hij zich moest schamen dat hij dat gevraagd had. Hij had nl. al zo’n goede stelling opgebouwd zodat ook dat punt niet lang op zich liet wachten. Het vierde punt was binnen en we hadden nog een halfje nodig om kampioen te worden. Hierop begon het wachten.
Jeroen Stellingsma was op bord 8 de invaller deze avond. Hij was weer iets later aan zijn partij begonnen zodat hij al een tijdsachterstand had. Toen hij vervolgens ook nog een foute zet deed in de opning wist ik dat het een moeilijke avond ging worden voor hem. Echter had hij in een vergevorderd middenspel nog een kans om terug te komen in de partij.Door de lichte tijdnood zag hij dat zelf niet en ging daarna geruisloos ten onder. Er waren nu nog 3 mensen bezig om het beslissende punt binnen te halen. Niels de Haan speelde een zeer goede partij op bord 6 en hem liet ik op dat moment remise aanbieden om wat druk op de tegenstanders te zetten. Ik wist wel dat dit afgeslagen zou worden wat ook gebeurde. Een vijftal zetten later kon zijn tegenstander opgeven en was het vijfde punt binnen en daarmee het kampioenschap. Niels was de matchwinner van de avond!
Ondanks de beslissing waren er nog 2 partijen bezig. Jos Hendriks op bord 5 speelde ook weer op zijn manier en ging de hele avond op de aanval van de koning. Zijn tegenstander wist dit maar net te pareren maar kon niet voorkomen dat er een gewonnen eindspel voor Jos op het bord kwam. Jos maakte dat keurig af. Siem Roet zat op bord 3 bijna de hele avond tegen een remisestelling aan te kijken. Uiteindelijk maakte zijn tegenstander een fout waardoor Siem een stuk tegen 2 pionnen won. Normaal gesproken zou Siem dat simpel hebben gewonnen maar nu ruilde hij ook de laatste torens en werd het nog een moeilijk eindspel. Hij koos er uiteindelijk voor om de remise toch maar te nemen omdat hij bang was dat hij nog zou kunnen verliezen als hij voor de winst was gegaan. Later bleek dat echter wel mee te vallen. De eindstand werd daarmee 6,5-1,5. De grootste overwinning van dit seizoen. Misschien kwam het ook nog wel door de meegekomen supporters uit Schagen. Zij hadden vervolgens ook nog een mooie bos bloemen mee voor alle spelers. Nog bedankt daarvoor.

Gedetailleerde uitslagen:
Enrico van Egmond – Nico Mak 1-0
Wim Boom – Paul Toepoel 1-0
Siem Roet – David Baanstra 1/2-1/2
Jan-Pjotr Komen – Leendert Hartgers 1-0
Jos Hendriks – Rob Heijink 1-0
Niels de Haan – Pieter Spaander 1-0
Niels Wijntjes – Albert van der Meiden 1-0
Jeroen Stellingsma – Alexander Versluis 0-1